In de auto op weg naar hun bestemming openen de kandidaten een envelop met daarin wat meer informatie over de B&B waar ze gaan logeren.  “Oh, wat leuk, een pipowagen! Ik heb altijd al eens in een pipowagen willen slapen!”, krijst de vrouw van het stel dan van geluk, terwijl manlief wat minder enthousiast lijkt.

Meteen na aankomst volgt een eerste grondige inspectie van het onderkomen. Daarbij is het kleinzerig gezeik doorgaans niet van de lucht. Veelgehoorde klachten bij de dames: “Ik mis een haakje voor de handdoek”, “Ik mis een plankje naast het bed waarop ik mijn kunstgebit kwijt kan” en, écht waar: “De wc-rol hangt aan de verkeerde kant van de pot.” Bij de mannelijke helft van het stel moeten vooral niet mooi weggewerkte kabels, niet perfect afgewerkte schrootjesplafonds, lekkende kranen of loszittende tochtstrippen het vaak ontgelden.

Nadat iedereen is gearriveerd, gaan de twee stellen met het gastgezin op weg voor een excursie. Meestal iets enorms truttigs in de trant van een workshop fierljeppen, koekhappen, spijkerpoepen of origami. Met gespeeld enthousiasme en zichtbaar gezonde tegenzin doen de twee bezoekende stellen mee. Om achteraf desgevraagd keihard te liegen dat ze het een ‘fantastische ervaring’ vonden. 

Vast onderdeel van Bed & Breakfast is ook de bedscene, waarin de kandidaten net voor het slapengaan elkaar een schattig nachtkusje geven en ook hun oordeel geven over hun slaapplek. “Een beetje jammer dat de matrassen uit elkaar schuiven. Nu rol ik in mijn slaap naar het midden van het bed en kom ik dus in dat gat te liggen.” Ja, stel je voor, je moet er niet aan denken! ’s Ochtends blijken sommige echtelieden de nacht niet ongeschonden te zijn doorgekomen. “Vannacht moest ik hoognodig naar de wc en daarvoor moest ik de trap af.” Afschuwelijk zeg, gewoonweg mensonterend!

Dan is het hoog tijd om aan te schuiven bij het ontbijt. Daarvoor halen de gastheren alles uit de kast. Geen simpel broodje kaas, maar een weldadig ontbijt met twintig soorten beleg, vijftig soorten brood, vijfendertig soorten sap, veertig soorten van de meest exotische vruchten die je je maar kunt voorstellen en een garnalencocktail. Zoiets dus. “Maar ik had toch liever een glutenvrij ontbijt gezien.” Pfff…. er is altijd wel iemand die toch nog wat heeft te zeuren.

De ontknoping nadert, het uur van de waarheid is aangebroken.  De gasten betalen wat zij hun verblijf waard vinden. De Bed and Breakfast die het hoogste percentage van de kamerprijs betaald krijgt, komt als winnaar uit de bus. De kandidaten geven elkaar nog wat laatste goedbedoelde tips. “Het gordijn voor het raampje ging niet helemaal dicht”, klinkt het. “Ik zou eens naar de douchedeur kijken, want die sluit niet helemaal goed.” “Het snoer van de waterkoker is wat te kort”. Of wat dacht je van deze: “Voor mijn man die twee meter twintig lang is, was het bed wat aan de kleine kant.”

Ene Luc en Christine worden uitgeroepen tot de winnaars. De twee verliezende stellen staan er wat beteuterd bij en lachen als een boer met kiespijn. “Luc en Christine zijn de verdiende winnaars”, krijgen ze met veel moeite uit hun mond. Dan is het alweer afgelopen. Jammer, want Bed & Breakfast is verslavend.  Ik kan bijna niet wachten tot de volgende week, voor de volgende overdosis oer-Hollandse kneuterigheid.