De coronafietser rijdt op een eeuwenoud karretje dat sinds mensenheugenis in de schuur heeft staan te verstoffen. 

De coronafietser heeft geen klikpedalen, maar fietst nog met toeclips.

De coronafietser heeft geen zadeltasje, maar een complete kampeeruitrusting onder zijn zadel.

De coronafietser heeft een bagagedrager op zijn fiets, zodat hij ook zijn vrouw kan meenemen.

De coronafietser fietst op een smerige fiets, want van een fiets poetsen heeft hij nog nooit gehoord.

De coronafietser maakt een piepend geluid, want zijn ketting is vijfentwintig jaar geleden voor het laatst gesmeerd.

De coronafietser staat om de haverklap met pech langs de weg, omdat zijn banden net zo poreus zijn als het haar van een oude zwerver die zijn haar sinds zijn schooltijd niet meer heeft gewassen.

De coronafietser is ongesoigneerd en rijdt met zware shag op zijn benen.  

De coronafietser draagt een onderbroek onder zijn nieuw aangeschafte koersbroek met zeem.

De coronafietser fietst met zijn knieën naar buiten.

De coronafietser is een gevaar op de weg, omdat hij bij het naderen van een kruising niet op het verkeer let, maar te veel nadenkt over hoe hij moet schakelen dat hij na al die jaren heeft verleerd.

De coronafietser is een gevaar voor zichzelf omdat hij geen helm draagt, maar zijn wilde haren liever laat wapperen in de wind.

De coronafietser is een langzame fietser, zo traag als een slak, die zichzelf desondanks Tom Dumoulin waant.

De coronafietser is een luie fietser die om de vijf kilometer een terrasje pikt.

De coronafietser is een lelijke fietser die met zijn verschijning het straatbeeld vervuilt.

De coronafietser is aandoenlijk omdat hij van dit alles geen weet heeft.

De coronafietser is dapper omdat hij ondanks alles toch de weg durft op te gaan.

De coronafietser is gezond omdat hij Nederland meer aan het bewegen krijgt.

De coronafietser mag er zijn!