Op straat, in supermarkten, in reclamefolders: overal wordt een correcte Nederlandse spelling aan de laars gelapt. Niet zelden leiden deze taalkundige ‘vondsten’ onbedoeld tot grote hilariteit. Wat te denken van ‘boerenmetworst’ dat doodleuk wordt geschreven als ‘boeren met worst’. Tenenkrommend is ook de ‘wegomlegging’ dat wordt verbasterd tot ‘weg om legging’ (blijkbaar gaat het hier om een man die is weggelopen van zijn vrouw vanwege een lelijke legging).

Toegegeven, om deze taalkundige miskleunen kun je nog hartelijk lachen. Bedenkelijker wordt het als ook bij gerenommeerde bedrijven het ‘los’ schrijven van samengestelde woorden steeds meer in zwang raakt. Toch is dat laatste het geval. Sla er de glanzende brochures en websites maar eens op na. Te pas en te onpas wordt er gesproken over ‘marketing manager’, ‘art director’, ‘account executive’, ‘sales manager’ en ‘business class’. Is dit dan fout, hoor ik u al denken. Het antwoord is ‘ja’, want de hoofdregel is dat een in het Nederlands gebruikte samenstelling van Engelse woorden als één woord wordt geschreven. Taalbewuste bedrijven doen er dus goed aan om in hun personeelsadvertenties te vragen naar een ‘marketingmanager’, ‘artdirector’ of ‘salesmanager’.

Nu is het los van elkaar schrijven van samengestelde woorden uit het Engels niet eens zo storend. Dat wordt het wel als die gewoonte ook wordt losgelaten op Nederlandse samenstellingen. Denk bijvoorbeeld aan foutieve vervormingen zoals ‘outdoor kleding’, ‘kwaliteits controle’, ‘voorraad systeem’ en ‘directie secretaresse’.

Maar kun je het gebrek aan taalkundige finesse iemand kwalijk nemen? Nauwelijks, want de huidige generatie hoogopgeleiden is opgegroeid met de in de Engelse taal heel gebruikelijke ‘losse’ schrijfwijze. Tegelijk met de opkomst van de computer heeft de ‘Engelse ziekte’ zich diepgaand genesteld in de genen van de Nederlandse taal. Een geneesmiddel lijkt vooralsnog niet in de maak. Het enige dat rest is de hoop dat u open staat, sorry, openstaat voor bovenstaand relaas.