gevoelig

'Dat ligt gevoelig'. Hoe vaak hoor je dat niet iemand zeggen? De zegger dezes wil daarmee doorgaans aangeven dat het gesprek zich op verboden terrein begeeft. Zo van: 'Het is nu beter om over te stappen op een ander gespreksonderwerp, want doorgaan met waar we het zojuist over hadden, voelt nogal ongemakkelijk.' Soms ligt daar ook daadwerkelijk een gegronde reden aan ten grondslag. Namelijk in die gevallen dat het dóórgaan met het blijkbaar heikele gespreksonderwerp aantoonbare schade zou kunnen toebrengen aan de persoon waarover de conversatie gaat.

 

 


 Ik heb echter de stellige indruk dat de term 'dat ligt gevoelig' aan hevige inflatie onderhevig is. Volgens mijn gevoel wordt die uitdrukking steeds vaker gebruikt in situaties waar totaal geen sprake is van mogelijke reputatie- of imagoschade. Te pas en te onpas hoor ik mensen 'dat ligt gevoelig' zeggen waarbij dat helemaal niet op zijn plaats is. Als een gesprek in een richting dreigt te lopen die niet helemaal naar jouw wens is, hoef je tegenwoordig alleen maar 'dat ligt gevoelig' te roepen om je gesprekspartner het zwijgen op te leggen. 'Dat ligt gevoelig' lijkt een vrijbrief om een lopend gesprek abrupt af te kappen. Ook een ongeschreven wet in deze: het is 'not done' om ernaar te informeren wát dan precies zo 'gevoelig' ligt. Het blijft meestal volledig in het duister tasten naar het hoe en waarom van dat 'gevoelige' iets.

 

Daar komt bij dat tegenwoordig, vooral in de media, zovéél dingen 'gevoelig liggen'. De kleur van Zwarte Piet, het wachtgeld van Klaas Dijkhoff , de emancipatie van transgenders. Stuk voor stuk zaken die op zijn hoogst vermakelijk of opmerkelijk zijn, maar allesbehalve 'gevoelig'. Maar ook onder vrienden en op het werk beleeft het 'dat ligt gevoelig' een sterke opmars. Op bezoek bij een belangrijke klant kun je bepaalde zaken bijvoorbeeld beter niet aansnijden omdat die 'gevoelig liggen'. En wee degene die toch een poging waagt om openheid van zaken te bewerkstelligen. Grote kans dat de stoplichten van het gesprek dan meteen op rood springen. Het zal wel aan mij liggen, maar ikzelf zal nooit en te nimmer zeggen dat iets 'gevoelig ligt'. Ben je belazerd? En als iemand tegen mij zegt dat 'iets gevoelig ligt', is dat voor mij aanleiding om juist wél door te vragen omdat ik het naadje van de kous wil weten.

 

Begrijp me goed, ik ben een heel 'gevoelige' jongen, maar dan heb ik het over mijn sensitiviteit en niet over de sociale lafheid die veelal ten grondslag ligt aan 'dat ligt gevoelig'. Met een flauw 'dat ligt gevoelig' neem ik dan ook geen genoegen. Gewoonweg omdat zogenaamd 'gevoelige' onderwerpen in veruit de meeste gevallen simpelweg niet 'gevoelig' zijn! Meestal hangt het niet willen praten over een bepaald onderwerp veel meer samen met onwil en schaamte. Wat dan in mijn ogen wél 'gevoelig' is? Als ik iemand zo hard met mijn vuist in het gezicht sla, dat de voortanden aan de bovenkant afbreken en vervolgens het bloed uit de mond gutst. Kijk, dát is pas 'gevoelig!' 

 

Commentaren: 1
  • #1

    frans smeets (woensdag, 04 december 2019 09:14)

    Mooi uit de doeken gedaan, Jean en helaas komt het zeker steeds vaker voor. Een poos geleden was de uitspraak "dat wil je niet weten" in en zo ontstaan in elke periode andere 'vluchtwegen' om ergens niet over te willen praten.

    Groetjes.. frans.